Όζοι στον Θυρεοειδή ! Τι είναι και τι πρέπει να κάνω; Γράφει ο Δημήτριος Γιάλβαλης, εξειδικευμένος χειρουργός ενδοκρινών αδένων
Κατά αρχήν θα ήθελα να χαιρετήσω την προσπάθεια που γίνεται μέσα από το αυτό το ιατρικό blog και να ευχαριστήσω για την ευκαιρία που μου δίνεται να δώσω την δική μου πινελιά, με όσο πιο απλά λόγια γίνεται, ώστε να εξηγήσω μερικές από τις πιο συχνές παθήσεις που αφορούν στην ειδικότητα και εξειδίκευσή μου. Στόχος μας πάντα είναι η έγκυρη ενημέρωση και κατανόηση του ιατρικού προβλήματος, η οποία όμως δεν μπορεί να υποκαταστήσει σε καμία περίπτωση την επίσκεψη στον θεράποντα ιατρό.
Τι είναι οι όζοι στον θυρεοειδή ; Οι περισσότεροι θα έχετε ακούσει ή θα έχετε οι ίδιοι ή κάποιος συγγενής σας όζους στον θυρεοειδή αδένα. Για όσους δεν γνωρίζουν λοιπόν, ο Θυρεοειδής αδένας που βρίσκεται στον λαιμό μας μπροστά στο κέντρο ( ακριβώς κάτω από το «καρύδι» ) δηλ. τον θυρεοειδή χόνδρο που είναι πιο πεταχτός στους άνδρες, είναι συνήθως ομαλός και λείος και μοιάζει με πεταλούδα. Σε μερικές περιπτώσεις όμως μπορεί σε κάποια σημεία του να πρηστεί και να δημιουργηθούν μικρά ή μεγαλύτερα «καρούμπαλα», σαν ρόγες από σταφύλι, που εμείς οι γιατροί τα λέμε όζους!
Για να δούμε λοιπόν πως εμφανίζονται αυτοί οι όζοι στον θυρεοειδή !! Συνήθως παρουσιάζονται έτσι στα καλά καθούμενα χωρίς προφανή λόγο (και επιστημονικά δεν έχει βρεθεί ακόμα η ακριβής αιτία), αλλά υπάρχουν όμως κάποιες καταστάσεις που δημιουργούν όζους, όπως η βρογχοκήλη (δηλ. ο πρησμένος θυρεοειδής αδένας), η θυρεοειδίτιδα Hashimoto (φλεγμονώδης πάθηση του θυρεοειδή που την δημιουργεί ο ίδιος μας ο οργανισμός), όταν δεν βάζουμε πολύ αλάτι στην τροφή μας (και έτσι μας λείπει ιώδιο) , όταν έχουμε μια κύστη στον θυρεοειδή και τέλος πολύ σπάνια ο καρκίνος του θυρεοειδούς αδένα.
Αυτούς τους όζους μπορεί να τους πιάνουμε ή να φαίνονται σαν πρηξίματα στον λαιμό μας, αλλά συνήθως τους βρίσκει ο γιατρός που μας εξετάζει ή όταν κάνουμε υπέρηχο στον λαιμό για κάποιον άλλο λόγο. Δεν προκαλούν συμπτώματα γιατί είναι μικροί, αλλά εάν μεγαλώσουν αρκετά ή είναι πολλοί, τότε μπορεί να προκαλέσουν δυσκολία στην ανάσα ή στην κατάποση ή συμπτώματα υπερθυρεοειδισμού (όπως ταχυκαρδία, ανεξήγητη απώλεια βάρους, τρόμο, νευρικότητα, άγχος). Είναι 4 φορές πιο συχνοί στις γυναίκες και η συχνότητα εμφάνισής τους αυξάνεται με την ηλικία.
Τι πρέπει να κάνουμε; Προφανώς θα πρέπει να πάμε στον γιατρό μας, ακόμα και εάν δεν αισθανόμαστε συμπτώματα. Θα χρειαστεί να γίνουν κάποιες εργαστηριακές εξετάσεις (TSH), υπέρηχος και ίσως και βιοψία με λεπτή βελόνη (FNA). Δεν χρειάζεται να μας πιάνει πανικός, διότι η περισσότεροι όζοι στον θυρεοειδή είναι καλοήθεις και μόνο το 5% είναι κακοί.
Πρέπει όμως να τονίσουμε εδώ, ότι υπάρχουν κάποιοι παράγοντες που βάζουν εμάς τους γιατρούς σε υποψίες ότι μπορεί να κρύβεται κάτι κακό μέσα στον όζο, πότε;
• Σε ασθενείς κάτω των 20 ή μεγαλύτερους των 60 ετών
• Σε αυτούς με ατομικό ή οικογενειακό ιστορικό καρκίνου θυρεοειδούς
• Σε άνδρες
• Εάν ο ασθενής έχει στο παρελθόν πάρει θεραπευτική ακτινοβολία για άλλο νόσημα
• Όταν ο ασθενής έχει βραχνάδα, δυσκολία στην κατάποση ή δύσπνοια
• Όταν ο όζος μεγαλώνει γρήγορα
• Εάν ο υπέρηχος τον δείχνει ύποπτο (π.χ. έχει αποτιτανώσεις, υπόηχοςμε ελάττωση της αγγείωσης κτλ.).
• Όταν ο όζος είναι ψυχρός στο σπινθηρογράφημα με Ι-123
• Εάν η Κυτταρολογική ανάλυση της FNA είναι ύποπτη ή κακοήθης
• Και τέλος όταν υπάρχει όζος πάνω από 1.5 cm, σκληρός, ακίνητος και με παρουσία ψηλαφητών λεμφαδένων στον τράχηλο είναι σχεδόν βέβαιο ότι είναι κακοήθης.
Και τι γίνεται μετά αναρωτιέται κανείς; Εάν ο όζος είναι καλός δεν κάνουμε τίποτα αλλά δεν ξεχνάμε να επισκεπτόμαστε το γιατρό μας για να τον ελέγχουμε, όποτε χρειάζεται!
Από εκεί και πέρα οι λόγοι που θα χρειαστεί να κάνουμε χειρουργείο αφαίρεσης του θυροειδή είναι:
• Εάν ο όζος είναι κακοήθης ή ύποπτος (μετά από βιοψία με λεπτή βελόνη)
• Όταν ο όζος είναι καλοήθης μεν αλλά μεγάλος ή εξακολουθεί να μεγαλώνει σε μέγεθος ή προκαλεί συμπτώματα όπως πόνο, δυσκαταποσία, κλπ).
• Εάν έχουμε όζο μαζί με συμπτώματα υπερθυρεοειδισμού (μετά από αποτυχία των φαρμάκων)
• Όταν έχουμε βρογχοκήλη (δηλ. πολλούς όζους μαζί που μας δημιουργούν συμπτώματα)
Και πως γίνεται αυτό το χειρουργείο; Η επέμβαση λέγεται Ολική Θυρεοειδεκτομή, γίνεται με γενική αναισθησία με μια μικρή τομή στο λαιμόκαι χρειάζεται να μείνουμε στην Κλινική μια μέρα. Είναι ένα λεπτό χειρουργείο που χρειάζεται να προστατευθούν τα νεύρα της φωνής (για να μην έχουμε βραχνάδα μετά) και οι παραθυρεοειδείς αδένες (για να μην έχουμε προβλήματα με το ασβέστιο). Μετά το χειρουργείο μιλάμε και σιτιζόμαστε κανονικά, ενώ ο πόνος είναι ελάχιστος και χρειαζόμαστε ήπια παυσίπονα για 1-2 μέρες. Για να γίνουν όμως όλα όπως παραπάνω χωρίς προβλήματα, θα πρέπει οι ασθενείς να αναζητούν εξειδικευμένους χειρουργούς στην χειρουργική ενδοκρινών αδένων (θυρεοειδούς, επινεφριδίων, παραθυρεοειδών) , ώστε να εξασφαλίζεται επίσης η ορθότητα, η ριζικότητα και το καλύτερο αποτέλεσμα της επέμβασης για έναν συγκεκριμένο ασθενήανάλογα με την περίπτωση.
Τέλος αφού τελειώσουμε με το χειρουργείο θα πρέπει να πρέπει να πάρουμε εφ’ όρου ζωής λεβοθυροξίνη (Τ4), ενώ εάν δείξει η βιοψία καρκίνο μπορεί να ακολουθήσει πρώτα θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο.
Δημήτριος Γιάλβαλης MD MSc
Γενικός Χειρουργός – Χειρουργός θυρεοειδούς
Επιστημονικός Συνεργάτης Ενδοκρινικής Χειρουργικής Metropolitan General
Επιστημονικός Συνεργάτης Ενδοκρινικής Χειρουργικής Metropolitan General
www.gialvalis.gr
Όζοι στον Θυρεοειδή
Θέλετε να δείτε όλα τα άρθρα του γιατρού στο mediteam.gr; ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ
