ΔΙΑΒΗΤΗΣ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΟΥΡΟΛΟΓΟΥ

Οι επιπτώσεις του διαβήτη αφορούν πολλαπλά συστήματα του οργανισμού: καρδιαγγειακό, νευρικό, αισθητήρια όργανα, ανοσοποιητικό, ουροποιητικό. Εδώ, θα ασχοληθούμε με το τελευταίο.


ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΟΥΡΙΑ
Οι νεφροί διϋλίζουν το αίμα από ουσίες που δεν χρειάζεται το σώμα. Τα ούρα που παράγονται είναι τα «υγρά απόβλητα» του σώματος. Ο ανθρώπινος οργανισμός χρειάζεται την γλυκόζη, οπότε οι νεφροί την συγκρατούν κατά την διαδικασία αυτή. Όταν, ωστόσο, τα επίπεδα της γλυκόζης είναι υψηλά (πάνω από 180 mg/dl), η γλυκόζη αρχίζει να αποβάλλεται από τα ούρα. Η παρουσία γλυκόζης στα ούρα προκαλεί αυξημένη αποβολή νερού, δηλαδή αυξημένη διούρηση. Για να διατηρηθεί το ισοζύγιο υγρών του οργανισμού και να μην προκύψει αφυδάτωση, ο διαβητικός πίνει περισσότερα υγρά. Αυτός είναι ο λόγος της πολυουρίας και πολυδιψίας των διαβητικών. Τα προβλήματα στο ουροποιητικό οφείλονται στις βλάβες που προκαλεί ο διαβήτης στα μικρά αγγεία.

 

ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΚΑΙ ΝΕΦΡΟΙ
Για τις βλάβες στους νεφρούς χρησιμοποιείται συχνά ο όρος «διαβητική νεφροπάθεια». Οι νεφροί σταδιακά χάνουν την ικανότητα να συγκρατούν στο σώμα πρωτεΐνες (λευκώματα), να αποβάλλουν τις άχρηστες ουσίες και να ρυθμίζουν την ισορροπία των ηλεκτρολυτών (όπως το κάλιο και το νάτριο) του οργανισμού. Μακροπρόθεσμα, μπορεί να χάσουν και την ικανότητα να ρυθμίζουν την ισορροπία του νερού. Όλα αυτά συναποτελούν την νεφρική ανεπάρκεια. Ο διαβήτης είναι μία από τις κύριες αιτίες νεφρικής ανεπάρκειας. Λόγω επιπλοκών από τους νεφρούς καταλήγουν περίπου 20% των διαβητικών ασθενών.

ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΟΥΡΗΣΗΣ
Ο Ουρολόγος πρέπει να αξιολογήσει τις διαταραχές στην συχνότητα της ούρησης του/της ασθενούς του έχοντας πάντα στο μυαλό του την πιθανότητα να οφείλονται σε διαβήτη. Συνεπώς, τυχόν συχνουρία, ένα σύμπτωμα πολλών ουρολογικών παθήσεων, πρέπει να διευκρινιστεί αν συνδυάζεται με πολυουρία και αυξημένη πρόσληψη υγρών λόγω πολυδιψίας. Στον αντίποδα, σε περιπτώσεις του μακροχρόνια διαβητικού ή ηλικιωμένου ασθενούς, η διαβητική νευροπάθεια μπορεί να προκαλέσει μείωση της αισθητικότητας της κύστης και διαταραχές στην κένωση της κύστης. Ως αποτέλεσμα, ο διαβητικός ασθενής μπορεί να φτάσει να ουρεί μόλις 1-2 φορές την ημέρα και να παρουσιάζει υψηλό υπόλειμμα ούρων μετά την ούρηση, μέχρι και επίσχεση ούρων.

 

ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΣΤΙΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ
Οι διαβητικοί είναι πιο ευπαθείς στις περισσότερες λοιμώξεις του ουροποιητικού, ιδιαίτερα των νεφρών (πυελονεφρίτιδες). Εκτός των νεφρών, βέβαια, προσβάλλονται και άλλα όργανα. Πράγματι, οι κυστίτιδες στις διαβητικές γυναίκες (ιδίως η χρόνια κυστίτιδα) είναι συχνότερες. Αντίστοιχα στους άνδρες είναι συχνότερες οι λοιμώξεις του προστάτη (προστατίτιδες) καθώς και του όρχεως και της επιδιδυμίδας (ορχεοεπιδιδυμίτιδες). Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι ο πιο σημαντικός προδιαθεσικός παράγοντας για μία πολύ βαριά νεκρωτική φλεγμονή των ανδρικών γεννητικών οργάνων που ονομάζεται γάγγραινα Fournier. Η θεραπεία της απαιτεί συνδυασμό ισχυρής αντιβίωσης και χειρουργικής εξαίρεσης των νεκρωμένων περιοχών. Η γάγγραινα Fournier είναι από τις πλέον επείγουσες καταστάσεις στην ειδικότητα της Ουρολογίας.

ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΚΑΙ ΕΞΩ ΓΕΝΝΗΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΑ
Εκτός από την γάγγραινα Fournier, όμως, υπάρχει κι άλλη μία κατάσταση που αφορά τα έξω γεννητικά όργανα: οι διαβητικοί άνδρες εκδηλώνουν συχνότερα φλεγμονές του δέρματος της ακροποσθίας και της βαλάνου (βαλανοποσθίτιδες) και ανάπτυξη ουλώδους ιστού  στην περιοχή (σκληρυντικός λειχήνας), καταστάσεις που οδηγούν πολύ συχνά σε φίμωση. Η φίμωση πρέπει να αντιμετωπιστεί με περιτομή.

ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΚΑΙ ΣΕΞ
Οι μακροπρόθεσμες βλάβες που προκαλεί η νόσος στα μικρά αγγεία δεν αφήνει ανεπηρέαστα και τα αγγεία του πέους, ενώ αρνητική επίδραση έχει και η διαβητική νευροπάθεια στα νεύρα που νευρώνουν την λειτουργία της στύσης και της εκσπερμάτισης. Ως αποτέλεσμα αυτών είναι ότι ο διαβητικός άνδρας μπορεί να παρουσιάσει προοδευτικά στυτική δυσλειτουργία, παλίνδρομη εκσπερμάτιση ή μεγάλη καθυστέρηση έως και αδυναμία εκσπερμάτισης.
Η στυτική δυσλειτουργία έχει γίνει τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίσιμη σε μεγάλο βαθμό, χάρη στην ανακάλυψη μιας ομάδας φαρμάκων που ονομάζονται αναστολείς της φωσφοδιεστεράσης-5. Ωστόσο, αρκετοί διαβητικοί άνδρες δυστυχώς αποδέχονται την κατάστασή τους ως μία «φυσική συνέπεια» της νόσου. Όμως, η διατήρηση της σεξουαλικής λειτουργίας έχει πολλά οφέλη τόσο στην σωματική υγεία όσο και στην ψυχική ισορροπία του άνδρα.

 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Η έλλειψη άσκησης και η κακή διατροφή έχουν αυξήσει το ποσοστό των ανθρώπων που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη (τύπου ΙΙ). Οι επιπτώσεις της νόσου σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο είναι τεράστιες. Ωστόσο, η σύγχρονη ιατρική έχει τα διαγνωστικά και θεραπευτικά μέσα για να προσφέρει στον διαβητικό ασθενή μία καλή ποιότητα ζωής, αρκεί να απευθυνθεί σε καταρτισμένο Παθολόγο ή Ενδοκρινολόγο για την διάγνωση, θεραπεία και παρακολούθησή του, να κάνει τις εξετάσεις του όταν πρέπει, να ακολουθεί δίαιτα και την θεραπευτική αγωγή (όταν αυτή απαιτείται), να προσέχει την ατομική του υγιεινή και να μην αγνοεί τυχόν συμπτώματα από τις πιθανές επιπλοκές του διαβήτη.